Voor R., Mijn vriend, Omdat ik zoveel van hem houd!
In je armen,
Voel ik me geborgen,
Voel ik me veilig,
Voel ik me vertrouwt.
In je armen,
Voel ik me geliefd,
Voel ik me warm,
Voel ik me perfect.
Maar dan komt het moment,
Moment van loslaten.
Een rilling trekt door mijn lichaam,
Je hebt me losgelaten.
Zou ik nog een keer mogen,
Me nestelen in je armen.
Me nog even goed voelen,
Voor ik de waarheid weer onder ogen kom.
Ik kan zo uren blijven staan,
Heerlijk verstopt tussen je armen.
Het is zo fijn,
Om geliefd door jou te zijn.
In je armen,
Dat is overal waar ik zou willen zijn,
Daar kom ik pas tot rust,
De plek waar ik kan nadenken.
Sla die armen nog even om me heen,
Houd me nog even goed vast.
Geef me die liefde nog even,
En laat me dan weer los.
Je moet me beloven,
Dat je je armen nog vaak om me heen slaat.
Kan ik je vertrouwen,
Dat je me nooit echt loslaat?
Mag ik altijd een klein beetje,
Klein beetje in je armen achter blijven,
Zodat wanneer alles verrot is,
De gedachte alles weer laat schijnen?