Verlamt draai ik me van mijn ene naar de andere zijde
Draai weer terug en blijf vervolgens rusteloos op mijn rug liggen
Kijkend naar het plafond, denk ik aan al die dingen die jij gezegd hebt
En aan al die dingen die rondspoken door mijn hoofd

Een gesloten kant die ik bezit
Valt me aan en laat me vallen
Wat me altijd gered heeft
Moet ik nu zien kwijt te raken

Want door jaren lang volgehouden moeten hebben
Moeten vechten tegen pesterijen en scheld partijen
Heb ik me afgesloten, mijn gevoelens verstopt
En er voor gezorgd, dat ze voor niemand zichtbaar waren

En toen kwam jij, zomaar uit het niets opgedoken
Een onbekend geweldig persoon, die mij wil leren kennen
Maar vastliep op een zwakte punt van gesloten deuren
Waarachter mijn gevoelens veilig liggen opgeborgen

Deze deuren moeten open
Ik wil de vrijheid tegemoet lopen
Begrijpbaar zijn voor jou
En altijd van je kunnen houden