Vaag...
in de verte hoor ik gedonder
maar ik ben van steen
steek mijn handen uit
maar ben nog steeds alleen
komt denk ik door hoe ik ben
vreemd en niet van hier
maar ben ook maar een mens
geen onbekend vreemd dier
ook al lijkt het soms wel zo
gedachten spelen met mij
vermoeidheid slaat toe
maar ik ben van steen
steek mijn handen uit
maar ben nog steeds alleen
komt denk ik door hoe ik ben
vreemd en niet van hier
maar ben ook maar een mens
geen onbekend vreemd dier
ook al lijkt het soms wel zo
gedachten spelen met mij
vermoeidheid slaat toe
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Vrijdag, maart 28, 2008 00:12 |
| :) Echt super geschreven! Wat iedere mens soms wel eens voelt, alles vervagen en de vermoeidheid slaat toe... Tijd voor een dutje ;) Liefs, Elenore xxx | |
| ninodepino: | Maandag, maart 24, 2008 21:45 |
| Top!:) komt denk ik door hoe ik ben.....hahaha ik lig in een deuk:D...:Ssorry maar het voelt zo herkenbaar. erg mooi liefs, nino. |
|
| Windwhisper: | Maandag, maart 24, 2008 21:40 |
| Ben jij ook zo moe? lieve groet Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||