Koel
Het leven gaat door jou heen,
als een koele stroming,
geen waterval of dam,
roert jouw wateren.
Je eindigt vast in stil water,
door oncontroleerbare hitte,
verandert in een stinkende poel,
met dode vissen.
Elke stamp of roering in jouw water,
wordt bestraft en bekoeld met een kille berekening.
De golven maak je monddood,
met de rotheid van je kromme geweten.
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Dinsdag, maart 25, 2008 17:19 |
| oei...:S dit gaat lang duren! sterkte. |
|
| red one: | Dinsdag, maart 25, 2008 17:16 |
| ai ai dit klinkt nogal verwijtend. wel goed geschreven moet ik zeggen Liefs red |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Acide | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||