Vergeten
VERGETEN
Soms wil ik bij iemand schuilen,
gewoon even uithuilen.
Diep van binnen heb ik veel verdriet,
ik wil niet dat iemand dit ziet.
Hieraan denken doet veel pijn,
ik probeer daarom maar gewoon vrolijk te zijn.
Dit lukt me lang niet alle dagen,
mijn humeur verandert ook met vlagen.
Overdag wil ik aan mijn verdriet geen aandacht schenken,
dit kan alleen maar door er niet aan te denken.
Elke avond wordt de pijn groter en meer,
Oh, wat doet verdriet soms zeer.
Ik wil niet dat iemand dit komt te weten.
Waarom kan ik niet gewoon alles vergeten??
Soms wil ik bij iemand schuilen,
gewoon even uithuilen.
Diep van binnen heb ik veel verdriet,
ik wil niet dat iemand dit ziet.
Hieraan denken doet veel pijn,
ik probeer daarom maar gewoon vrolijk te zijn.
Dit lukt me lang niet alle dagen,
mijn humeur verandert ook met vlagen.
Overdag wil ik aan mijn verdriet geen aandacht schenken,
dit kan alleen maar door er niet aan te denken.
Elke avond wordt de pijn groter en meer,
Oh, wat doet verdriet soms zeer.
Ik wil niet dat iemand dit komt te weten.
Waarom kan ik niet gewoon alles vergeten??
Reacties op dit gedicht
| karen: | Dinsdag, november 20, 2001 20:40 |
| hallo vind je gedicht mooi en begrijp dat je je verdriet niet laat zien en daarom supervrolijk doet ik ben ook zo laat mijn verdriet nu vlug zien en doe dan ook altijd supervrolijk gewoon om mijn gevoelens niet te uiten kusjes karentje | |
| Elentir: | Vrijdag, juni 15, 2001 16:03 |
| Vergeten moeilijk, mee omgaan makkelijker. Veel problemen zijn sneeuw, en de zon is verdwenen. Een schouder kan helpen om die zon te laten schijnen. Volg je hart, straal zelfvertrouwen en je zon zal altijd schijnen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: secret | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||