De man gaf een teken naar de vrouw achter in de auto.
Plots kreeg Dana een prop gedrenkt in chloroform tegen haar neus gedrukt. Zij trachtte zich nog te verzetten maar verloor haast onmiddellijk het bewustzijn.
Miguel begreep wat er gebeurde, zijn vriendinnetje werd ontvoerd, dat was duidelijk. Hij wist dat een verdere achtervolging geen zin had. Een paar honderd meter verder stopte hij aan het politie bureel en rende naar binnen.
Achter het glazen loket zat een knokige grijzende agent. Hij was in de ban van een spelletje patience op zijn pc. Miguel tikte op het glas. Boos keek de man over zijn smal brilletje.
“Wil je asjeblief als laatste aanschuiven”zei hij geïrriteerd omdat hij uit zijn concentratie was gehaald. Hij wees naar drie mensen die geduldig op hun stoel tegen de wit geschilderde muur hun beurt afwachtten.
“Dit is dringend mijnheer, er is een meisje ontvoerd!”riep Miguel.
“Voor die mensen is het ook dringend, het is hier altijd dringend. Je beurt afwachten, begrepen!”
“Mijnheer, wilt u asjeblief luisteren, er moet snel gehandeld worden het gaat om een kidnapping!”
“Wachten heb ik gezegd!”riep de politieman en hij legde schoppendame onder hartenheer.
Miguel wist zich geen raad en hij wilde naar buiten lopen.
“Domme flik!”riep hij nog.
Nu schoor de man uit zijn sloffen. Hij stormde uit zijn glazen kooi.
“Wat zei je daar bruine aap,”schold hij terwijl hij de jongen bij zijn kraag vatte.
“Laat mij gaan mijnheer, mijn vriendin wordt ontvoerd. Ik moet iets ondernemen!”
De commissaris die het lawaai had gehoord kwam toegesneld.
“Wat gebeurd er hier allemaal?”vroeg hij.
“Die kerel vind zich te mooi om zijn beurt af te wachten net als iedereen. Bovendien begint hij mij dan nog uit te schelden ook.”
“Mijnheer, ik kom melden dat mijn vriendinnetje zo juist is ontvoerd, maar deze man speelt liever een potje patience op zijn pc, in de plaats van in te grijpen. De zaak Dutroux is nog niet tot hem doorgedongen denk ik.”
De commissaris keek even opzij naar de computer en zag het kaartspel.
“Komt u even mee naar mijn Kantoor jongeman.”zei hij.
De Mercedes reed voorbij de dorpskern van Wuustwezel zo de Nederlandse grens over. Dana lag bewusteloos naast de chauffeur.
“Mag ik je identiteitskaart jongeman, en vertel mij eens wat er juist gebeurt is.”
Miguel deed zijn verhaal vanaf het ongeval tot de ontvoering van Dana.
“Heb je de nummerplaat van die Mercedes genoteerd.”
“Het is bdz 369 en het is een grijze Mercedes van de S klasse.”
Onmiddellijk riep de commissaris alle eenheden op om de hoofdwegen en de grensovergangen af te zetten.
“Wij zullen eerst contact opnemen met de ouders van het meisje, misschien heeft de man haar daar wel afgezet.”
“Ik vrees van niet mijnheer want dan reed hij de verkeerde richting uit.”
“Je kan gaan jongeman, maar het zou kunnen dat men je nog wat te vragen heeft.”
“Goed mijnheer. O ja, wil u misschien tegen uw collega zeggen dat ik geen bruine aap ben.”
Toen Miguel bij het verlaten van de politiepost voorbij de agent liep, bleef deze zonder opkijken naar een dossier staren. Bij de deur hoorde de jongen de commissaris op een norse toon roepen.
“ Gerard! Kom eens even tot bij mij.”
Gerard maakte een gebaar van misprijzen naar Miguel.
Deze vervolgde ongestoord zijn weg.
“Alleen ezels trappen na,” dacht hij.
Juni 2000
Hoofdinspecteur Hanssen en zijn Chef Fleming van Interpol keken samen naar de geprojecteerde filmbeelden op het zilver scherm.
“Let niet op de primitieve beeldkwaliteit Hans. Onze man ter plaatse geeft zich uit voor een bejaard toerist die beelden met een 8mm toestel opneemt. Men ziet hem als een excentriek zonderling daarom laten de autoriteiten hem begaan”verklaarde Fleming. Arnold Fleming was een rijzige Engelsman die beroepshalve al jaren in België verbleef. Niettegenstaande had de man noch zijn engelse snor noch zijn engelse flegma verloren. Hij kon doorgaan als een koloniaal uit de Victoriaanse periode.
“Hier kijk naar die boy.”ging hij verder.
Het tafereeltje speelde zich af op een van de favela’s van Sao Paulo. Een jongen van een jaar of veertien zat op een vuilnisbelt en blies op een fluitje. De camera zoemde ik op het gezicht van de knaap. Waar eens zijn ogen stonden zag men nu twee afschuwelijke gaten.
“Verdraaid, men heeft zijn ogen verwijderd.”zei Hanssen vol afschuw.
Hanssen was een tank van een kerel. Een donkerharige reus die er met zijn platte neus en zijn donkerbruine ogen uitzag als de menselijke reïncarnatie van king-Kong.
“Men heeft het hoornvlies van beide ogen weggnomen Hans. De Policia Militar had het jongentje meegenomen omdat hij zogezegd een oog ontsteking had. Enige tijd later kregen zijn ouders hun kind zo terug. Zij kregen een paar Amerikaanse dollar. Waarschijnlijk een klein deel van het geld dat een Amerikaans arts aan de Policia gegeven had.”
Hanssen kende het probleem, maar steeds opnieuw maakte die toestanden hem woedend.
“Kijk hier,”zei Fleming,”een straat vlak naast die favela. Een hele reeks oogartsen naast elkaar. Is het niet bevreemdend, wat doen die daar? Er is geen mens in de omgeving die een oogarts kan betalen.”
“Dat is duidelijk,”vond Hans Hanssen.
De volgende beelden toonden een aantal opnamen van jonge mensen zowel mannen als jonge vrouwen met een lidteken ik de onderrug.
Marousia: | Woensdag, maart 26, 2008 19:46 |
Prachtige vertelling, door jou neergezet in een spannend geheel. Liefs van Marousia | |
lommert: | Woensdag, maart 26, 2008 13:24 |
je weet wel ''op te dienen''...beklemmend...het erge is dat het bestaat...stevige groet willem |
|
lonely 1: | Woensdag, maart 26, 2008 13:16 |
prachtig verteld, ik heb net deel 1 ook gelezen, en het belooft weer spannend te worden, liefs, hilde |
|
_Lieverdje_: | Woensdag, maart 26, 2008 11:04 |
prachtig verwoord liefs |
|
Fairouz: | Woensdag, maart 26, 2008 09:08 |
Prachtig weergegeven Bompa...het is triest dat het in het echt zo gaat Maar dat doet aan U verhaal niets af...schitterend lieve groet Fairouz | |
hiljaa: | Woensdag, maart 26, 2008 06:26 |
te lang voor nu tot straks knufliefs--hiljaa-- |
|
Peter van Tiel: | Woensdag, maart 26, 2008 01:27 |
In wat voor een wereld leven wij? Je zou als mens een hekel aan mensen krijgen. En respect voor de dieren. Maar zeker ook respect voor jouw vertelkunst. Slaap lekker, Peter. |
|
fortuna: | Woensdag, maart 26, 2008 00:40 |
bekend verschijnsel in Zuid-Amerika... De gruwelijke waarheid komt langzaam naar boven. Liefs |
|
Windwhisper: | Woensdag, maart 26, 2008 00:19 |
Spannend Roger, gossie een hele organisatie zit er achter, doet me vermoeden, ik kijk alweer naar het volgende hoofdstuk uit hoor Lieve groet Cobie slaap lekker Kuzzzz |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 maart 2008 | ||
Thema's: |