geboeid
geboeid aan het verleden
geboeid aan pijn
sta ik te beven
beven van angst
zie ik het weer voor me
wat jij deed
jouwe woorden
jouw adem hoor ik weer
tranen prikken in me ogen
van onmacht wordt ik boos
ik sla tegen de muur
pijn aan me knokkels
waarom heb jij dit me verdomme aangedaan
Reacties op dit gedicht
| sara P.: | Vrijdag, april 18, 2008 20:08 |
| heel erg mooi, deze!! Zo herkenbaar, het telkens weer voor je ogen zien van wat er is gebeurd. Knuff Sara |
|
| RealMe: | Dinsdag, april 01, 2008 18:45 |
| moeilijk....ik snap het ook... frusterend omdat je er niks tegen kan doen. Mooi verwoord. Ik wens je veel sterkte. greetz, bianca |
|
| secrets: | Vrijdag, maart 28, 2008 10:10 |
| heey, *stilte* Ik herken het wel en ik voel je onmacht, boosheid en verdriet. Op de vraag ''waarom'' zul je nooit een antwoord krijgen. Helaas maar! Heel veel sterkte! Als je behoefte hebt aan een luisterend oor, mail me maar gerust! liefs, secrets |
|
| miepke: | Woensdag, maart 26, 2008 20:30 |
| krachtig gedicht tranen rollen over mijn wangen |
|
| Marousia: | Woensdag, maart 26, 2008 19:50 |
| Zeer herkenbaar en mooi door jou verwoord, deze machteloosheid is voelbaar. Liefs van Marousia | |
| Gewoon Amy: | Woensdag, maart 26, 2008 18:51 |
| Goed geschreven, herkenbaar ook (helaas). liefs amy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dangerous mind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||