Penseelde jij de knop
penseelde jij de knop
samen hebben we
een roos geschapen
lieten eerst de
achtergrond ontwaken
ik lijnde steel
jij groende fris
de jonge bladeren in
de lente van ons leven
zacht penseelde
jij de knop die voor
het eerst weer kleur aan
onze liefde heeft gegeven
we bloeiden op
een oude stam en
enten in bestemmen konden
onze wortels niet ontkennen
soms komt de
wildgroei terug maar
in samen snoeien kunnen wij
elkaar toch blijven boeien
wil melker
29/03/2008
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, maart 29, 2008 19:46 |
| ook kleurende schildering knufleifs--hiljaa-- |
|
| Slave : | Zaterdag, maart 29, 2008 11:09 |
| poetisch! | |
| sunset: | Zaterdag, maart 29, 2008 08:39 |
| Prachtige beeldende mooie poëzie wil. Warme vriendschappelijke groet, sunset |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, maart 29, 2008 07:22 |
| twee collega´s hebben een soort van migraine (waarbij ik nog stellig beweerde nooit hoofdpijn te hebben; ´t was me alleen nog niet bewust opgevallen.. keihard overheen gaan.. hmm!!) | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, maart 29, 2008 07:20 |
| hey! weet je waar ik achter ben gekomen; dat ik hoofdpijnen heb :) overdag.. maar dan ben ik doorgaans zo druk dat het minder vervelend is. als ik dan thuis kom ga ik zuipen; en ´s morgens is het dan weg (weird.. dat zou andersom moeten zijn volgens mij) :) bestaat daar iets tegen; dat je weet? (jij Alwetend dingetje jij, haha..) x | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||