ik draag jou
ik draag jou
tot aan de kale rotsrand
een gapend gat
beheerst ons zicht
zeer nabij, naar omlaag
een steile wand
verder weg toont de hemel
zijn immens gewicht;
een oneindig uitdijend gewelf
dat mijn bestaan verengt,
ongrijpbaar voor mij als mens
mijn gedachten worden
allengs, als gedwongen,
naar binnen gericht
op zoek naar een laatste wens
het afscheid valt zwaar
niet alleen in de geest
of in je ogen
doch ook in de laatste stap
op het onvolkomen pad
ik ben klaar,
jij nog het meest
(fictie)
Reacties op dit gedicht
| xxtessz: | Woensdag, april 09, 2008 13:20 |
| echt een prachtig gedicht! heel mooi geschreven. Het raakt mij echt. Heel mooi geschreven |
|
| Erna Muermans: | Donderdag, april 03, 2008 23:04 |
| ik kan alleen maar zeggen dat ik hier stil van word. mooi geschreven |
|
| ela: | Maandag, maart 31, 2008 16:50 |
| Schrijven we niet allemaal fictie? zelfs wat we meemaken verrijken we met gedachten die het gebeurde verheffen naar iets speciaals. In het werkelijke leven is het meestal grauw en grijs, dat wil toch niemand lezen dat kennen ze allemaal. Plezier of droefheid opvijzelen tot iets wat speciaal is, dat is schrijven. En dat lukt je telkens zo goed dat het mooi wordt en verstaanbaar blijft. Proficiat. ela |
|
| kerima ellouise: | Zondag, maart 30, 2008 15:20 |
| in de troosteloze verenging van het bestaan, zoekt men de ruimte van rust, de bevrijding van aardse lasten op afgesloten huid... prachtige powezie! liefs kerima ellouise |
|
| dichterbij: | Zondag, maart 30, 2008 12:55 |
| heel, heel mooi lieve groet |
|
| esteban 1: | Zondag, maart 30, 2008 12:24 |
| prachtig, (wat een ongelofelijk mooi einde...) groeten esteban |
|
| Roselynn: | Zondag, maart 30, 2008 11:58 |
| ...als leven ... lijden... ...wordt..... met diep respect... liefs[] |
|
| remie: | Zondag, maart 30, 2008 11:43 |
| ik dacht al. wat gaan we nou krijgen...mooi neergezet...liefs remie | |
| elze: | Zondag, maart 30, 2008 11:26 |
| tjee Hans,,,heel dichtbij ,,, ja ik weet het laifs elze |
|
| lonely 1: | Zondag, maart 30, 2008 11:07 |
| dit raakt heel erg, vooral die twee laatste zinnen , prachtig! liefs, en fijne zondag (en ik ben blij dat dit fictie is) |
|
| Windwhisper: | Zondag, maart 30, 2008 09:27 |
| Ja het vereist heel wat moed...(gelukkig fictie) Ik vraag me stil af, zouden ze het ook zo gevoeld hebben, ergens stelt het me gerust. Lieve groet Cobie Kuzzz Goede morgen Hans Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||