Averrchts
Averechts
weggestoken achter blinde stralen
ongezien buren tarten
naamloos brengen van vermoedens
het scherm de naam, duivel geven
hopen op verkrachte woorden
in het oog van onwetenden
het trage oog bestraffen
met snel gesponnen tekst
zwart op wit bewijs van onwil
niet geven van respijt
van goed bedoelde inbreng
blameren zonder doel
het is een sport van blinden
met lege, holle hoofden
die schrijven met een breekijzer
alsof oorlog hemels is
ela
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, maart 31, 2008 20:34 |
| *opgestoken duim* En een treffende laatste strofe. Groetjes, sunset |
|
| lommert: | Maandag, maart 31, 2008 11:09 |
| krachtige woorden...je inner voelen sterk verwoord...stevige groet willem |
|
| honingbijtje: | Maandag, maart 31, 2008 07:59 |
| Wat een prachtige tekst hoewel de oorzaak verwerpelijk is. Krasse taal. liefs honingbijtje |
|
| verhavert: | Maandag, maart 31, 2008 07:48 |
| sterk emotioneel gedicht ela prachtig dit schrijven liefs martine |
|
| Windwhisper: | Maandag, maart 31, 2008 00:28 |
| Dat klinkt verbitterd en heel teleurgesteld lieve groet Cobie knap stukje schrijven Ela slaap lekker |
|
| wijnand.: | Maandag, maart 31, 2008 00:24 |
| knap gedicht je voelt de verbittering | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||