Droom van een stille nacht
Het is donker buiten,
Laat, en stil.
Bijna alles is zwart en grijs.
Ik open mijn raam,
En merk dat alles slaapt,
Behalve de sneeuw.
Ze valt zachtjes neer,
En maakt alles wit,
Op een zwarte achtergrond.
Zo zou het altijd moeten zijn,
Vredig,stil, mooi,
En zonder angst.
Ik hoop dat de droom,
Van een wereld zonder oorlog,
Ook in andere harten,
Nog een grote rol speelt.
Groot genoeg,
Om iedereen te laten helpen,
Zodat op een dag,
Alles is,
Zoals die stille winternacht.
Laat, en stil.
Bijna alles is zwart en grijs.
Ik open mijn raam,
En merk dat alles slaapt,
Behalve de sneeuw.
Ze valt zachtjes neer,
En maakt alles wit,
Op een zwarte achtergrond.
Zo zou het altijd moeten zijn,
Vredig,stil, mooi,
En zonder angst.
Ik hoop dat de droom,
Van een wereld zonder oorlog,
Ook in andere harten,
Nog een grote rol speelt.
Groot genoeg,
Om iedereen te laten helpen,
Zodat op een dag,
Alles is,
Zoals die stille winternacht.
Reacties op dit gedicht
| Driegeetjes: | Donderdag, maart 14, 2002 00:01 |
| Dat is eenn mooie gedachte, Kamie... Ik zou bijna weer naar die 'warme'winter terugverlangen... Héél graag gelezen! DrieGeetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kamie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||