Het schreeuwt in mij
Het schreeuwt in mij,
het schreeuwt in mij.
Telkens weer dezelfde pijn,
ik wil mezelf niet meer zijn.
En al die mensen,
die maar zeggen:
"Denk aan later, aan je toekomst,
aan je dromen, aan je wensen..."
Hoe valt hen iets uit te leggen?
Want het schreeuwt in mij.
Het is enkel even stil,
wanneer ik eindelijk durf te zeggen,
dat ik eigenlijk niet meer verder wil.
het schreeuwt in mij.
Telkens weer dezelfde pijn,
ik wil mezelf niet meer zijn.
En al die mensen,
die maar zeggen:
"Denk aan later, aan je toekomst,
aan je dromen, aan je wensen..."
Hoe valt hen iets uit te leggen?
Want het schreeuwt in mij.
Het is enkel even stil,
wanneer ik eindelijk durf te zeggen,
dat ik eigenlijk niet meer verder wil.
Reacties op dit gedicht
| ChapelGirlie: | Donderdag, oktober 21, 2004 17:11 |
| Heya je beschrijft het hier zeer mooi!!Chapeau!!! echt waar!! dikke hugg!! |
|
| Gerda Prins: | Woensdag, maart 13, 2002 23:12 |
| Hallo lieve Regina iemand die pijn kan voelen is een wonderbaarlijk mens met gevoel dat ben JIJ ! Liefs Gerda |
|
| Gerda Prins: | Woensdag, maart 13, 2002 23:09 |
| Balthasar: | Woensdag, maart 13, 2002 23:01 |
| Denk aan jezelf, vooral. Want als jij jezelf niet meer wil zijn, is het gewoon tijd voor een metamorfose, niet om er een eind aan te maken, lijkt me. Ps de lente is hard onderweg, en het strand al bijna af....Sterkte, Balthasar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Regina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||