Ik word soms gek van mezelf
van mijn gevoelens..
Ik weet niet wat ik er mee moet
ik verlang naar iets
waar ik blijkbaar niet bij kan
ik voel zoveel om me heen
en het maakt me gestoord
Want ik voel dat het niet zo hoort
Vanbinnen schreeuw ik zo hard
Maar niemand die me hoort

Voorkomen is beter dan genezen
want mijn pijn is grenzeloos bewezen
en in mijn buik gebeurt er iets
waardoor ik mijn verstand kwijt raak
wat is de oorzaak..

Ik denk dat ik het al weet
Wat me van binnen zo opvreet
Het gevoel dat je naar me toe zend
blokkeert mijn gevoelens en verlangens
ik kan nergens heen
mijn gedachtes lopen vast
en mijn hart die klopt zo snel
dat ik verga in het spel
dat ik zelf verzin..

welkom in mijn fantasiewereld
dat ik zelf creëer
welkom in het net
dat ik telkens negeer
geen woorden maar daden
ja ik begin bewusteloos te raken
door de gedachtes en emoties
die ik probeer los te maken

geen persoon die me de juiste woorden kan geven
het ingewikkelde blijft aan me vastkleven
en het gevoel stoort me doordat ik mijn onzekerheid probeer te verbergen
Oh wat een gevoel, oh wat een pijn..
Wat is het soms moeilijk om jezelf te zijn.

01-04-08