opgezogen in de stilte die volgt uit deze implosie.
om me heen enkel een web van oneindigheid,
zesentwintig wolken in de lucht onder me,
en niks beters te doen.
deze kleuren zullen me nog in mijn dromen volgen,
een Picasso ben ik niet, maar niemand zal
dit ooit kunnen uitbeelden.
ik laat me maar meevoeren met de tijd en de ruimte,
en ondertussen,
ben ik alweer een lichtjaar verder.