Onzekerheid.
Een kleine onzekerheid..
trekt aan mij..
en brengt me omlaag..
in het diepe dal..
waar geen oplossing..
te vinden valt..
Ik weet niet of ik..
hiermee verder wil..
het is mijn gedachte..
die dat steeds vaker..
begint te denken..
Mijn gedachtes..
vechten tegen mijn gevoel..
want nooit wilde ik..
het meisje zijn die..
achter jou aan loopt.
nooit wilde ik mezelf..
blootgeven zodat je weet..
wie ik precies ben.
zwakte mocht je nooit..
ontdekken bij me..
Het is te laat..
al veelste laat..
je kent me..
en mijn gevoelens..
en gedachtes..
zijn er gemengd over.
Reacties op dit gedicht
| Yakkiba: | Zaterdag, april 05, 2008 09:04 |
| Verward om je bloot te geven... Toch is je bloot geven het beste wat je kunt doen... alhoewel... nu ben ik ook verward... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2008 | ||
| Thema's: | ||