Liefdeszand
In een eeuwigheid gedaald
een verte omschreven als
een koude winterslaap
waarbij de treden naar boven
leiden en de echo wordt verdoofd
Een mening voorgehouden als
een kanonschot door een bos
zonlicht schijnt fel door
nachten, dromen verwonderen zichzelf
Een zelfbeeld wordt omschreven
als scherven in een gebroken
stem, een veld vol zwarte rozen
maken de dag niet minder waar
In een illusie ver omschreven
van de stille waterkant
geeft de kansen van het leven
een nieuw stuk liefdeszand
De korrels glijden door de handen
verstrengeld in elkaar
elk korreltje liefde
een gevoel in een gebaar
Reacties op dit gedicht
| the offspring: | Zaterdag, april 05, 2008 19:48 |
| Een diepzinnig gedicht met een ondertoon van liefde vooral de laatse strofe is zeer goed verwoord! ga zo door rockchick liefs |
|
| switi lobi: | Vrijdag, april 04, 2008 00:31 |
| Bijzonder... en heel erg mooi. Liefs, switi lobi |
|
| troebadoer: | Vrijdag, april 04, 2008 00:09 |
| Ik zie de parels in de diepzee van je gedachten De vlammende vlinders in je ogen zijn mij dierbaar |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2008 | ||
| Thema's: | ||