Ik voel me een toerist, en mijn verblijf is op aarde.
Ik geniet van wat de natuur mij bied, dat is van grote
waarde.
Aanvaard wat het leven mij geeft, heb weinig keuze in
dit geval.
Doe mee als heel klein onderdeel, in dit grote heelal.

Ik voel me een toerist, en fotografeer in mijn geheugen
vele dingen.
Ben ik blij dan wil ik springen, dansen , zingen.
Maar heb ik ooit eens wat verdriet.
Dan zie ik het mooie op aarde niet.
Heb ik moeite met al die dingen in dit geval.
Weet ik niet of ik het rolletje van mijn geheugen
ontwikkelen zal.

Maar probeer tijdens mijn verblijf op aarde hier.
Te leven met enorm veel plezier.
En vervelende dingen te accepteren.
Dat is een kwestie van heel veel leren.
Zodat ik een gelukkig mens kan zijn.
Want voor ik het weet moet ik mijn koffers pakken,
"En vertrekt mijn trein".


Carlie_62
Oktober 2001