onbereikbare liefde
Je bent zo ver weg,maar toch zo dichtbij.
Er is een stille verbintenis tussen ons, een prille lijn.
Geen mens die het van ons weet en ook niemand zal het te weten komen, ookal doet het zwijgen soms zo pijn.
Er zijn gesprekken die ons sterker maken en de stiltes maken ons zwak.
Er zijn woorden die me gelukkig maken en andere die me breken.
Maar ik weet dat we gelukkig zijn met je aanrakingen en je blikken, met je strelingen en je kuss die mij langzaam doen verstikken.
Ik voel me geborgen als ik in je armen lig en ik ben voor altijd je jouwe.
Er is een stille verbintenis tussen ons, een prille lijn.
Geen mens die het van ons weet en ook niemand zal het te weten komen, ookal doet het zwijgen soms zo pijn.
Er zijn gesprekken die ons sterker maken en de stiltes maken ons zwak.
Er zijn woorden die me gelukkig maken en andere die me breken.
Maar ik weet dat we gelukkig zijn met je aanrakingen en je blikken, met je strelingen en je kuss die mij langzaam doen verstikken.
Ik voel me geborgen als ik in je armen lig en ik ben voor altijd je jouwe.
Reacties op dit gedicht
| girly-schrijfster: | Donderdag, juli 31, 2008 17:35 |
| ook een heel mooi gedicht. liefs girly-schrijfster p.s lees mijn gedichten ook eens. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: untouchable* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2008 | ||
| Thema's: | ||