Iedere dag.
Ied’re dag……
Ik ken de geur, de gang van zaken
want ied’re stap wordt herbeleefd.
Wie hem bezoekt,wie hem iets geeft
hoe slechts een liefkozen kan raken.
Toch tel ik iedere keer iets af
en zie het leven langzaam vlieden
er is niet veel meer aan te bieden
wij wand’len samen naar het graf.
Toch blijft tot dan nog ieder teken
van leven , deelgenot van mij
en worst’len wij nog zij aan zij
tot ’t leven is geweken.
Ik overweeg, als ik zo bij hem zit
de waarde van zo’n dag
soms met een traan,dan met een lach
de vrucht is weg… slechts rest de pit.
Maar dan ontvang ik rust en vrede
in wat wij deelden jaren lang
komt er een melodie en zang
van vroeger in het heden.
Herinnering schetst dan zijn beeld
zoals hij was, zoals wij bloeiden.
Tezaam door pijn en voorspoed roeiden.
Dan wordt de dag daarin geheeld.
Dan voel ik dat het eind geen eind heeft
maar voort zal kabb’len in mijn hart.
Ontstijg ik zo uit stille smart
waarin de Liefde eindloos leeft.
th
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, april 05, 2008 18:08 |
| Eindeloze liefde Teun, en het worst''lende hier heel bijzonder neergezet. Graag gelezen. Lieve groet en mooi weekend. Anneke |
|
| 1_2_tree: | Zaterdag, april 05, 2008 16:27 |
| haaahhaha leuk joh dat worst''len en ied''re , dat oude hollands :D | |
| lexx: | Zaterdag, april 05, 2008 16:03 |
| worst''len :) ja! met die tongval kijken mensen wel om hé? mooi gemaakt teun. | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2008 | ||
| Thema's: | ||