machteloos
machteloos
Ik sta machteloos
aan jouw bed
terwijl je me vraagt
om wat pillen.
Je hebt pijn
je kan én wilt
niet meer!
Hij staat
in de deuropening
heeft je net
een bakkie koffie
gegeven.
Drink maar
lekker op zegt hij
en lacht.
Hij loopt
naar de kamer
met tranen in zijn ogen
Gaat de
aardappelen schillen,
de groenten opzetten
en het vlees op een
peteroliestelleje
lekker laten sudderen.
Dat vind/vond
ze altijd zo lekker.
Dat deed ze altijd.
Hij gaat naar haar toe
en zegt..
we eten draadjesvlees waar je zo van houdt!!!
Samen kijken we naar
het stil gelaat.
En hij weet..
dat hij er vanaf nu
alleen voor staat.
Ik hoefde niets te geven,
ze was klaar
met dit leven.
Reacties op dit gedicht
| *Ria Klein Herenbrink* : | Zaterdag, april 05, 2008 20:22 |
| pfff Wat heb je dit met voelbare emoties neergezet dit is zo pijnlijk dat het in alle woorden leesbaar is ik wens allen heel erg veel sterkte liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2008 | ||
| Thema's: | ||