de gedachte die me verstikt
Iedereen vraagt altijd maar naar vroeger
wat er toch gebeurd is
waarom bescherm jij je moeder
alsof jij dat kan
hij deed haar zoveel pijn
mishandelde mijn lieve moeder
het voelde niet fijn
om het te zien
papa ik was nog klein
ik ben nu groter
ik ben nu sterker
ik ga je pijnigen
voor alle dingen die jij deed
ik zal je haten tot in mijn bot
iets wat ik al jaren doe
dus vent rot toch op
ik wil je niet zien
ik weet dat je komt
over precies 12 dagen
reken niet op genade
ik zal je raken
met het lemmet van mijn mes
jou hart strelen
met de dood als finale
sterf toch in rust
laat mij met rust
laat mijn moeder met rust
of mijn mes is het die jou kust
wat er toch gebeurd is
waarom bescherm jij je moeder
alsof jij dat kan
hij deed haar zoveel pijn
mishandelde mijn lieve moeder
het voelde niet fijn
om het te zien
papa ik was nog klein
ik ben nu groter
ik ben nu sterker
ik ga je pijnigen
voor alle dingen die jij deed
ik zal je haten tot in mijn bot
iets wat ik al jaren doe
dus vent rot toch op
ik wil je niet zien
ik weet dat je komt
over precies 12 dagen
reken niet op genade
ik zal je raken
met het lemmet van mijn mes
jou hart strelen
met de dood als finale
sterf toch in rust
laat mij met rust
laat mijn moeder met rust
of mijn mes is het die jou kust
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, april 10, 2008 17:39 |
| hoi schatje wat een ontroerend mooi gedicht jij haat je vader en dat is te begrijpen Ik noem zòn iemand geen vader meer een vreemde voor je xxxjes knuf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: memy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2008 | ||
| Thema's: | ||