De pakezel
Je kunt van me houden
onvoorwaardelijk
het zicht op mijn pad
is echter mijn doel
je kunt geen pakezel zijn
die mijn lasten draagt
ook al wil je dat zo graag
de lasten draag ik zelf
het is fijn
dat je me begrijpen wil
weet steeds
dat ik zelf verder moet
ik ben niet uniek
in het verwerken
wel uniek is mijn hart
in het begrip voor mezelf
deze laat me niet vallen
vecht tegen mijn weten
laat me vallen en opstaan
om mij te onderwijzen
de les van het leven
is jezelf een plaats geven
accepteren wie je bent
met liefde naar de toekomst.
14-03-‘02/14:04
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||