mijn nog nie verzonden brieven
ik zou ze willen gooien
over de bergen heen...
met de wind laten waaien
door de tijden heen
ik zou ze willen ophuilen
verdronken in verdriet
letters onleesbaar
inkt uitliep
ik zou ze kunnen verbranden
opgaan in een vlam
m'n hartje verwarmen
met wat nog branden kan
zo graag zou ik die brieven
die ik jou schreef
maar nooit liet aankomen
laten dwarrelen door te tijd
als een blad van een boom
dat kan verdorren
laten bederven in de pijn
zo ziet m'n brief eruit
als een nieuwe hoop
in schoenen vol water
en brandbaar azijn
(opgedragen aan mijn vriendin Marlies b.)
over de bergen heen...
met de wind laten waaien
door de tijden heen
ik zou ze willen ophuilen
verdronken in verdriet
letters onleesbaar
inkt uitliep
ik zou ze kunnen verbranden
opgaan in een vlam
m'n hartje verwarmen
met wat nog branden kan
zo graag zou ik die brieven
die ik jou schreef
maar nooit liet aankomen
laten dwarrelen door te tijd
als een blad van een boom
dat kan verdorren
laten bederven in de pijn
zo ziet m'n brief eruit
als een nieuwe hoop
in schoenen vol water
en brandbaar azijn
(opgedragen aan mijn vriendin Marlies b.)
Over dit gedicht
| Auteur: lien verstraete | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||