Nooit meer naar zee
Nooit meer naar zee
Zij zou nooit meer zwemmen,
nooit meer met haar voeten
in het zonverwarmde zand van het strand staan
Golven maken haar bang,
van varen wordt ze misselijk
Nooit meer naar zee
Ze houdt niet van de zoute lucht
en niet van de sterke, omarmende wind
Hij was zeeman
Zij zou nooit meer zwemmen,
nooit meer met haar voeten
in het zonverwarmde zand van het strand staan
Golven maken haar bang,
van varen wordt ze misselijk
Nooit meer naar zee
Ze houdt niet van de zoute lucht
en niet van de sterke, omarmende wind
Hij was zeeman
Reacties op dit gedicht
| John.M.Lammers: | Donderdag, maart 14, 2002 19:34 |
| altijd gedonder met die zeelui, hopelijk wordt de zoutwatervrees toch weer eens overwonnen en kan ze weer het zoete in het zilte smaken. sterkte |
|
| Stijn: | Donderdag, maart 14, 2002 19:00 |
| Hoe een herinnering je leven beïnvloedt... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Susanne X | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||