Volwassen,

Nog 5 dagen,
dan is het dan eindelijk tijd.
Ik word 18 jaar oud,
dan ben ik eindelijk bevrijd.

Uit mijn moeizame jeugd,
ik ga mijn eigen leven tegemoet.
Mijn keuzes staan centraal,
en ik bepaal zelf hoe het moet.

Van alle instanties af,
voor handtekeningen hoef ik geen uren meer te reizen.
Al één jaar lang,
moest ik me bewijzen.

Maar nu is het eindelijk zo ver,
het zou als een verlossing moeten voelen.
Eigenlijk ben ik bang,
want ik weet niet wat ze bedoelen.

Ik sta er dan echt helemaal alleen voor,
dat beangstigd mijn gedachten.
Maar het is dan bijna zo ver,
wil eigenlijk ook niet meer wachten.

Ik ben bang dat ik zal falen,
dat ik het allemaal niet trek.
Dit jaar is zo'n omslag geweest,
het lijkt allemaal zo gek.

Nog 5 dagen en dan is het zo ver,
mijn zelfstandigheid.
Mijn angst zal ik met de tijd overwinnen,
dat ik nu 'echt' mijn eigen leven leid!