Verwarring
Opgewonden zijn mijn twijfels
maken het lichaam ziek
ik draai als een tol
die doelloos in de voegen
in een ruk zal eindigen.
De zweefmolen
was nimmer favoriet
misselijk kwam ik eruit
kon zo neerstorten
evenwicht verloren.
Ik ben gaan luisteren
naar de wind
die zachtjes de waarheid
voorzichtig aangeeft
om te herkennen.
Doorzie je de feiten
of hoor je ze alleen
zijn het oordelen
of veroordelingen
de vraag is geen antwoord.
Een warboel mijn hoofd
draden van hier naar daar
wie kan mijn woorden
nog volgen
die raadsels zijn voor mij?
Ik zit nu te ontleden
draadje voor draadje
een warboel ontrafelt
nog even
dan is het duidelijk.
15-03-‘02/0:26
Reacties op dit gedicht
| arie: | Vrijdag, maart 15, 2002 05:13 |
| Duid dit op angst voor wat gaat komen as zaterdag? Bang het niet goed gedaan te hebben, onzeker wat de sfeer zal zijn wellicht? Welnu, ik kan je verzekeren dat het goed gaat als altijd :-) liefs, Arie |
|
| waterval: | Vrijdag, maart 15, 2002 02:06 |
| misschien weet je het antwoord wel..... maar hangt er nu teveel mist rond jouw "waarheid"... | |
| sammy de zutter: | Vrijdag, maart 15, 2002 00:54 |
| soms liggen de oplossingen of gewoon toch het gevoel een en ander opgelost te hebben in de onozelste dingen :) SAmmeke |
|
| Sheena: | Vrijdag, maart 15, 2002 00:49 |
| neem je tijd ....... oplossingen liggen altijd even wat verder als je verwacht ..... liefs, Sheena |
|
| christina: | Vrijdag, maart 15, 2002 00:45 |
| Als een kaarthuis Vallen de woorden Zonder een fundament Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||