Rust
Het is zo erg om nooit rust te hebben
Geen rust in je hoofd
Altijd dwalen er zieke gedachtes door
over geweld, moord en dood
Elke dag denk ik aan de dood
Zou ik voor de trein springen
Mezelf van kant maken
Wil ik hier weg of is mijn angst te groot?
Elke dag denk ik aan iets ergs
Mijn moeder dood
Ons huis in de fik
Of mijn broertjes omgekomen met de auto
Het is zo erg om altijd te voelen
wat je nooit zou willen voelen
Het is zo erg om altijd te denken
aan de nare dingen
Het is zo erg, die gedachtes
Ik wil er af, ik weet niet hoe
Kon het maar stoppen
want ik ben al zo moe!
Geen rust in je hoofd
Altijd dwalen er zieke gedachtes door
over geweld, moord en dood
Elke dag denk ik aan de dood
Zou ik voor de trein springen
Mezelf van kant maken
Wil ik hier weg of is mijn angst te groot?
Elke dag denk ik aan iets ergs
Mijn moeder dood
Ons huis in de fik
Of mijn broertjes omgekomen met de auto
Het is zo erg om altijd te voelen
wat je nooit zou willen voelen
Het is zo erg om altijd te denken
aan de nare dingen
Het is zo erg, die gedachtes
Ik wil er af, ik weet niet hoe
Kon het maar stoppen
want ik ben al zo moe!
Reacties op dit gedicht
| white angel: | Dinsdag, april 15, 2008 15:25 |
| mooi verwoord.. zucht..ik ken het.. je word zo moe van al die emoties.. Sterkte! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frozen-love | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2008 | ||
| Thema's: | ||