In een spiegel van mystiek
In een spiegel van mystiek
mijn woorden waaien tegen winden in
poorten sluiten
ik beman de muuren van mijn veste
nu de vijand nadert
geblokt alles wat de ziel zou kunnen ontvangen
de leegte is mijn advocaat
pijn mijn rechter en beul
en het zwijgen duurt voort
is de duivel mijn aanklager
verwacht dan van mij geen zilt op vuur
ik zag in maan en zon nooit geen licht
maar schaduwen die spreken
nu de eiken kreunen zonder storm
blik ik nog een maal in de spiegel
mijn harnas zit goed
zo sluit mijn vizier
ogen staren naar de horizon
berustend wachtend
weldra verschijnt het lot
zal beuken op deuren van mijn slot
slechts een glimlach
donder en bliksem
dan de stilte
het overmijdelijke duister
verleden , heden en toekomst
vervagen in een echo en mist
open vizier
gevallen masker
geen waarheid geen leugen
maar een realiteit zonder toekomst
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Mamsiemomo: | Maandag, april 14, 2008 23:27 |
| Gelukkig fictie. Erg mooi geschreven, alhoewel de hardheid me raakt..... Liefs, Mo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2008 | ||
| Thema's: | ||