Windstil.
De muren van schuimrubber
Net dik genoeg om je adem niet te voelen
Windstil rusten de dagen
Vol ongehoorde ogenblikken
Bezinksel van bevroren maanden
Zorgt voor helder water
Al lijk ik nooit te weten hoe diep te gaan
Zonder alles door het slijk te trekken
Venijnig snijden oude gedachtes
Als een rozenboog in de winter
Wacht op een kus van de lente
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2008 | ||
| Thema's: | ||