Ik hou van mijn radio.
Holder de bolder,op m'n zolder.
Verborgen
onder oude spullen,
keek een een oud radiootje,
hoopgevend naar mij.
Die kijk loste mijn twijfels op.
Ik ontstofte het oude.
Ik poetste naar nieuw.
Ik stekte hem in de gaatjes.
Gekraakte stemmen!
Kosmisch geruis!
Een gedraaid antenneke,
loste de vooroorlogse kreten op.
Het nieuws klonk ouder,
maar ook nieuwer.
Mijn radiootje kon weer spreken,
over alles en iedereen.
bokkie46
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, april 18, 2008 11:39 |
| gisteren al gelezen, maar ik vond het zo mooi dat ik dat toch even wilde komen zeggen :-) liefs kerima ellouise |
|
| Cornelia.dvw: | Donderdag, april 17, 2008 08:05 |
| de glorie uit vergaande tijd laat zijn geluid weer horen. Een genietende pracht aan woorden. Liefs, Cornelia |
|
| roosjerood: | Donderdag, april 17, 2008 07:34 |
| echt prachtig | |
| verhavert: | Donderdag, april 17, 2008 06:57 |
| prachtig liefs |
|
| _Lieverdje_: | Donderdag, april 17, 2008 06:47 |
| heerlijk geschreven liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bokkie46 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2008 | ||
| Thema's: | ||