Verspeeld Geluk
Wij gaan de lotto spelen
Gokkend op een bal die valt
Ik zat mij te vervelen
Maar jij riep mij tot halt
Het balletje is gevallen
Tussen duizenden getallen
Onomkeerbaar cijfer
Onomkeerbaar rood
Einde aan de wedijver
Trouw tot aan de dood
Wij gaan de lotto spelen
Wij gaan de taart verdelen
Jij zou mijn dromen stelen
Ik zou je dood vervelen
Dan maar naar de paardenrennen
Om aan elkaar te wennen
Wij gaan ons geld inzetten
Geluk gaan wij vergokken
Het paard allang vertrokken
Zat niet op te letten
(GODVERDOMME)
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Zaterdag, maart 16, 2002 11:08 |
| Ik ken dat. Net als je denkt eindelijk een zekerheid te hebben gevonden, blijkt het een verkeerde gok te zijn geweest. Knap gedicht. |
|
| Simon Beekman: | Vrijdag, maart 15, 2002 17:22 |
| Dan helpt vloeken ook niet meer en kun je dat achterwege laten. Wie niet tegen zijn verlies kan moet helemaal nooit gokken! | |
| pramodah: | Vrijdag, maart 15, 2002 17:08 |
| beter een paard tussen de benen dan tien op een renbaan.....*grin* verrander eens van paard dat helpt........ liefs pramodah |
|
| Driegeetjes: | Vrijdag, maart 15, 2002 16:36 |
| Ijsklontjes willen wel eens helpen! ;o)x Een VERDOMD goed gedichie! DrieGeetjes |
|
| Balthasar: | Vrijdag, maart 15, 2002 16:33 |
| Ik heb het vermoeden dat mijn gedicht niet helemaal klopt.. Wat ik duidelijk probeerde te maken, is dat ik op het verkeerde paard heb gegokt. (en nu op de blaren zit) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maja | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||