poliep
Verwoestend,
te veel ruimte innemend
zonder geweten
af te meten
een woekeraar
onderhuidse parasiet
tot verdriet
kent het geen grenzen
waarover heen gekeken
kan worden.
Grensverleggend afmeten
van een onzeker moment
ongekent
hoeveel kwaad bloed
zoiets kan zaaien
wegmaaien kan niet meer.
En toch blijft in uw tuin ook het gras
groener dan bij de buren
Laat u niet in de luren
leggen
door tegenslag, onmacht en gezag
Er komt een dag dat onkruid
alle schoonheid niet meer overwoekerd.
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zaterdag, april 19, 2008 18:43 |
| en die dag wachten we rustig af? ik zou liever het onkruid weghalen :) het kaf van het koren scheiden. liefs honingbijtje |
|
| lexx: | Zaterdag, april 19, 2008 18:41 |
| odiepodiepoliepie; laten we onze eigen parasieten zijn; GEEN gastheer nodig; trouwens, wel goed geschreven, ofschoon ik wat langer gerekte zinnen zou willen zien, dit is zo stacato, zou ''dichterlijk'' ..zou ik loslaten als ik jou was. x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Odypody |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2008 | ||
| Thema's: | ||