Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
hoop
opgaande zon verdrijft
duisternis ook al hangen
wolken nog zwaar dreigend
hoe donker de wanhoop
punten van licht zullen eens
verschijnen hoop altijd
kun je niet hopen laat
een nader even voor je
hopen zodat je kunt rusten
leven en hoop houden gelijke
tred met elkaar er is altijd
een moment van herbeleving
hoe groter de hoop
hoe meer je kunt
boven jezelf uitstijgen
in de hoop op het komende
houden we elkaar vast
het nu is niet wat zijn moet
dromen van hoop
komen soms uit daar waar
de hoop is opgegeven
wanhoop nooit in het ongekende
geheim van het niet te vertellen
er is altijd een kans op lichtval
in de hoop
door de hoop
ontmoeten wij licht
20APR2008 07:05
Reacties op dit gedicht
wileo vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
wileo
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
20 april 2008
Thema's:
[Bewondering]
[Dieren]
[Hoop]