Vaak zijn het je ouders,
Die je een goed gevoel horen te geven
Maar door de reacties van hun,
Kan ik alleen maar beven,
Ik ben niet volmaakt,
Maar dat kunnen ze niet begrijpen,
Het is niet goed,
Iedere dag te worden afgekraakt,
Maar misschien ligt het wel aan mij,
Misschien ben ik wel een mislukkeling,
en moet mijn leven maar voorbij..
Iedereen denkt,
Ik ben een vrolijk meisje,
Maar niemand die van binnen ziet,
Dat ik niet leef in een paradijsje,
Altijd donker in mn kamer,
Ik open mijn gordijn niet meer,
Bang voor wat ik vandaag weer presteer,
Misschien vandaag maar één preek,
Ziet niemand dan dat ik breek?
Het komt omdat ik altijd doe alsof ik vrolijk ben,
En dat ik tegen iedereen mn problemen ontken,
Leven met een glimlach,
Het doet pijn,
Gelukkig hoeft niemand zoals mij te zijn.