Mijn vleugels samenklappend,
maak ik vaart,
ben ik altijd onderweg
en toch schijnbaar nergens heen.
Kraak mij niet, kreuk mij niet,
probeer me niet te pakken,
ik ben precies zo teer
als het lijkt.
In het duister en in het licht
zullen mijn ragfijne voelsprieten
je schoonheid bewonderen.
Maar wacht en oordeel niet te snel
Wacht nog even,
eer ik mijn hielen licht.
Peterdw.
Quicksilver: | Maandag, april 21, 2008 21:06 |
Wat een mooi schrijven..waar ik van geniet! Liefs van mij Dicky |
|
Windwhisper: | Maandag, april 21, 2008 08:22 |
Wat een frĂȘle schrijven...nog niet in het net gevangen willen worden... lieve groet aan jou Peet Cootje Kuzzz |
|
fortuna: | Maandag, april 21, 2008 00:58 |
''teer in het zijn'' van dit moment waarin je voelt zoals het is. Prachtig droevig, Peter. Liefs en knuf... |
|
Auteur: Peterdw. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 april 2008 | ||
Thema's: |