onbewoonbare eilandjes in de zee
tussen kleine momenten van geluk
maakt mijn gevoel voor jou nooit meer stuk
op onbewoonbare eilandjes in de zee
wat ik ook doe,in gedachten neem ik je altijd mee
zittend op mijn stoel
is het alsof de opdracht is gebracht tot een einddoel
ik heb nog zoveel om voor door te gaan
mijn extatische blik gericht naar boven
zie ik je als een vallende ster in de nacht voorbij gaan
maakt mijn gevoel voor jou nooit meer stuk
op onbewoonbare eilandjes in de zee
wat ik ook doe,in gedachten neem ik je altijd mee
zittend op mijn stoel
is het alsof de opdracht is gebracht tot een einddoel
ik heb nog zoveel om voor door te gaan
mijn extatische blik gericht naar boven
zie ik je als een vallende ster in de nacht voorbij gaan
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, april 21, 2008 22:01 |
| Zo zo wat een mooi schrijven! Liefs van mij Dicky |
|
| Hilly N: | Maandag, april 21, 2008 15:04 |
| Het zit van binnen Johan. groet van Hilly |
|
| Elenore De Groote: | Maandag, april 21, 2008 14:51 |
| :) Graag gelezen. Mooi! Liefs, Elenore xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2008 | ||
| Thema's: | ||