Geen uitleg meer.
Geen uitleg meer.
Ze had grote spijt,
van de daden die ze heeft verricht.
Wat ze nu vermijdt,
gaat weg van haar gezicht.
Zappend naar een ander beeld,
ze ziet geen verschil.
Zonlicht word niet gedeeld,
het blijft voor eeuwig stil.
Bladeren liggen op de grond,
maar zij bleef maar dalen.
Een enorm grote wond,
met angsten om te falen.
In het donker is waar ze wandelt,
vol eenzaam en zonder wensen.
Daar is waar het leven kantelt,
Zonder tucht of enige grenzen.
Verloren gelopen in haar eigen val,
zonder te kunnen ontsnappen.
De woorden die ze stal,
kon ze later wegschrappen.
Geen lach meer te bekennen,
de waarheid kwam aan het licht.
Geen kans meer om te rennen,
Het boek klapte dicht.
Reacties op dit gedicht
| roelieke: | Donderdag, augustus 28, 2008 17:41 |
| das kei sgeun !! xxxxx |
|
| Fourpoints: | Dinsdag, april 22, 2008 19:55 |
| Bedankt voor je reacties! Ik vindt dit gedicht erg mooi. Knap neergezet. Groetjes Lieke |
|
| red one: | Maandag, april 21, 2008 21:30 |
| Oef koppie op dus! dat meisje redt het wel :) Liefs red |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2008 | ||
| Thema's: | ||