Als je vraagt
Als je vraagt
om je naam
geschreven aan het bord
weg te vegen
Dan zal ik dat doen
Als je vraagt
om je naam
geschreven in het zand
te vertrappelen
Dan zal ik dat doen
Als je vraagt
om je naam
geschreven met dat potlood
weg te gommen
Dan zal ik dat doen
Maar vraag me niet
om je naam
in mijn hart gegrift
weg te krassen
want dan
moet je
mijn hart
verscheuren
of breken
om je naam
geschreven aan het bord
weg te vegen
Dan zal ik dat doen
Als je vraagt
om je naam
geschreven in het zand
te vertrappelen
Dan zal ik dat doen
Als je vraagt
om je naam
geschreven met dat potlood
weg te gommen
Dan zal ik dat doen
Maar vraag me niet
om je naam
in mijn hart gegrift
weg te krassen
want dan
moet je
mijn hart
verscheuren
of breken
Reacties op dit gedicht
| Lucas: | Zaterdag, maart 30, 2002 23:59 |
| Zeer mooi, spijtig dat ik geen vrouw ben die je gevoelens kan begrijpen. | |
| manon o: | Vrijdag, maart 15, 2002 22:05 |
| heel erg mooi!ik ken het gevoel. Iemand die ontkent, die je niet helemaal kennen wil. Soms wel soms niet. Niet te begrijpen. Heel mooi verwoord! echt geweldig! x manon | |
| Susanne X: | Vrijdag, maart 15, 2002 21:00 |
| Sommige namen wil je nooit meer vergeten, die zitten te diep in je hart... | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Sofieke* | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||