Hans maar dan Anders
Vandaag een nieuwe bril
zodat ik weer scherp zie
hoe moedeloos de massa
zich vergenoegt in april.
Ik zag eerst uitdijend vlees
dat vrij van bestemming was
naar een beloofd land trok
waar vele schapen blaten.
Ik zag geen mensen maar
brokken onduidelijkheid
een evolutionaire biologie
voorbij mijn eigen afslag.
Nu zie ik weer dieren
herken ik echte personen
zitten de terrassen maandag
te balen van het overwerk.
Ik krijg er hoofdpijn van
word doodmoe van de schijn
die de wereld dichtbij brengt
maar zintuigen verweesd laat.
zodat ik weer scherp zie
hoe moedeloos de massa
zich vergenoegt in april.
Ik zag eerst uitdijend vlees
dat vrij van bestemming was
naar een beloofd land trok
waar vele schapen blaten.
Ik zag geen mensen maar
brokken onduidelijkheid
een evolutionaire biologie
voorbij mijn eigen afslag.
Nu zie ik weer dieren
herken ik echte personen
zitten de terrassen maandag
te balen van het overwerk.
Ik krijg er hoofdpijn van
word doodmoe van de schijn
die de wereld dichtbij brengt
maar zintuigen verweesd laat.
Reacties op dit gedicht
| Anton van Amerongen: | Dinsdag, april 22, 2008 19:58 |
| Hoi hiljaa, dank je voor je reactie. Groetjes, Anton |
|
| hiljaa: | Dinsdag, april 22, 2008 06:56 |
| ik ben ook blij met mijn brilleke nu lees ik veel beter, maar savonds blij om het af te zetten knufliefs--hiljaa-- |
|
| Anton van Amerongen: | Dinsdag, april 22, 2008 00:39 |
| Hoi fortuna, dank je wel voor de scherpzinnige opmerking! Liefs terug, Anton |
|
| fortuna: | Maandag, april 21, 2008 23:39 |
| scherp zicht maakt wazig... ;) Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2008 | ||
| Thema's: | ||