Ze viste naar een compliment
trok haar gezicht in rimpels
streek zichzelf
op gevouwen linnen
Anders was zij
dan het verliefde stelletje
die hun verhalen deelden
voor het huis waar zij dwaalde
Ze was een wandelaarster
die haar groet naar buiten droeg
en zich weer herkende bij het raam
waar zij eens kind was
hiljaa: | Dinsdag, april 22, 2008 06:54 |
sterke poezie knufliefs--hiljaa-- |
|
ela: | Dinsdag, april 22, 2008 00:39 |
Diepzinnig en zachtaardig gedicht. ela |
|
switi lobi: | Dinsdag, april 22, 2008 00:24 |
Prachtig weemoedige ondertonen... Slaap zacht! |
|
Auteur: wijnand. | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 april 2008 | ||
Thema's: |