Zwijgen
Zwijgen
De angst doet zijn pen zwijgen,
moet het hart van een dichter
zichzelf beknijpen
moet het hart van een dichter
zichzelf beknijpen
Zich bekreunen omdat het niet
naar de heerlijke wereld mag
wijzen die komen kan
naar de heerlijke wereld mag
wijzen die komen kan
De inkt vloeit niet meer, want
de vulkanen van de bikkelharde
harten staan op barsten
De stem van de kinderlijke
profeet wordt met angst
omzwachteld
Moet hij held worden om te
waarschuwen dat genieten niet
meer dartel zal zijn, om de
dartelheid te behouden
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, april 25, 2008 00:43 |
| elze: | Woensdag, april 23, 2008 22:07 |
| helden zullen voortvkuchtig zijn,,maar het zijn de ongehoorden die de nacht leefbaar maken,,een mooi schrijven van je kuslaifs elze |
|
| hiljaa: | Woensdag, april 23, 2008 18:23 |
| indenkend krchtig verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, april 22, 2008 17:07 |
| Nadenkend mooi geschreven! Liefs van mij Dicky |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, april 22, 2008 08:08 |
| sterk schrijven...in hoopvolle afwachting lieve groet Cobie Kuzzz Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2008 | ||
| Thema's: | ||