| Ophelia: | Dinsdag, september 17, 2002 07:33 |
| Cartooneken! Wat een prachtig gedicht! Ik sta er echt versteld van. Jij schrijft prachtig! Als je in een groep bent, zien ze inderdaad vaak niet dat je vanbinnen pijn hebt. Ze voelen het gewoon niet aan. Nochthans is het van je af te lezen. Misschien ontwijken ze het probleem omdat ze er bang van zijn. Misschien denken ze dat ze het niet aankunnen of dat ze je niet kunnen helpen... Knuffies Nele |
|
| Robski: | Woensdag, mei 01, 2002 21:35 |
| Zondag :) *knuffff* Rob |
|
| sleepless: | Zaterdag, maart 16, 2002 10:50 |
| Over het hoofd gezien worden is geen aangename ervaring, weet ik wel. Maar, vergeet nooit, dat elk leven het waard is geleefd te worden. Sterk jezelf aan de mensen die het goed met je menen, zou ik zo zeggen. 't beste. |
|
| Color: | Zaterdag, maart 16, 2002 10:08 |
| Dit is zo enorm herkenbaar... "everybody talking...not to me everybody listening...not to me" ken het gevoel, de onmacht Gelukkig heb je dan een paar mensen waar je wel op rekenen kan en echt weet wat je eraan hebt Zeer mooi gedicht! |
|
| Frummel: | Vrijdag, maart 15, 2002 23:16 |
| Ik zie je wel, hoor je schreeuw, zou alleen graag nog, je woorden eens horen... Geef ons een kans om te kunnen luisteren.. Maar dat komt nog wel, alles op zijn tijd... Liefs, Frummel |
|
| Passero: | Vrijdag, maart 15, 2002 22:48 |
| Maar meiske toch, zo depri. Zo kenne kik u nie ze. Ik heb het u al gezegd en ik zeg het nog keer, praten is de enige oplossing. Passero xxxxx ps: prachtig geschreven, echt sjiek. |
|
| secretlover: | Vrijdag, maart 15, 2002 22:35 |
| praat met ze |
|
| Auteur: Toonie | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||