Adem zonder dag
Adem zonder dag
ademen zonder dag
als of zij gestolen was
de zucht was onhoorbaar
de horizon te ver
als of zij gestolen was
de zucht was onhoorbaar
de horizon te ver
zelfs de klanken van gevleugelden
zij gaven mij niet mijn zinnen terug
nu de avond ten einde loopt
is het zilt nabij
vandaag te ver van mij zelf
de zwaarte zit diep verankert in de ziel
wat roept in mij
waar geen vinger op te leggen is
de stilte word een deel van mij
en zij mag zijn
***Wim****
zij gaven mij niet mijn zinnen terug
nu de avond ten einde loopt
is het zilt nabij
vandaag te ver van mij zelf
de zwaarte zit diep verankert in de ziel
wat roept in mij
waar geen vinger op te leggen is
de stilte word een deel van mij
en zij mag zijn
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| X-Anna: | Dinsdag, april 22, 2008 23:30 |
| Prachtig, heel mooi verwoord. Liefs, Annet |
|
| Joris Daelemans: | Dinsdag, april 22, 2008 22:53 |
| en zijn zal ze topper |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2008 | ||
| Thema's: | ||