nu toch echt
Weer ben ik erin getrapt,
een nieuwe deuk in mijn vertrouwen.
in dat laatste stukje,
wat ik nu opnieuw op moet bouwen.
Ik kan in een hoekje gaan zitten,
de hele wereld bij elkaar janken.
Maar ik blijf staan,
nee, ik wil je zelfs bedanken.
Je hebt me in laten zien,
dat ik meer waard ben.
Dat ik het ook alleen aan kan,
het beste gevoel dat ik ken.
Ben ik dan net zo gevoelloos als jou?
Nee, ik heb er wel verdriet om,
Ik mis het gevoel dat je me gaf,
ik voel pijn als ik je tegenkom.
Als de avond eraan komt,
en het tijd word naar bed te gaan,
Elke nacht weer hoop ik,
dat de droom mij dit keer over zal slaan.
Ik wil schreeuwen,
val me niet lastig droom, ga weg.
Ga weg en blijf weg.
Maar ook deze nacht heb ik weer pech.
een nieuwe deuk in mijn vertrouwen.
in dat laatste stukje,
wat ik nu opnieuw op moet bouwen.
Ik kan in een hoekje gaan zitten,
de hele wereld bij elkaar janken.
Maar ik blijf staan,
nee, ik wil je zelfs bedanken.
Je hebt me in laten zien,
dat ik meer waard ben.
Dat ik het ook alleen aan kan,
het beste gevoel dat ik ken.
Ben ik dan net zo gevoelloos als jou?
Nee, ik heb er wel verdriet om,
Ik mis het gevoel dat je me gaf,
ik voel pijn als ik je tegenkom.
Als de avond eraan komt,
en het tijd word naar bed te gaan,
Elke nacht weer hoop ik,
dat de droom mij dit keer over zal slaan.
Ik wil schreeuwen,
val me niet lastig droom, ga weg.
Ga weg en blijf weg.
Maar ook deze nacht heb ik weer pech.
Reacties op dit gedicht
| Sadness*: | Woensdag, april 23, 2008 22:22 |
| Knap | |
| Windwhisper: | Woensdag, april 23, 2008 06:39 |
| Emotievol geschreven Lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: babbous | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2008 | ||
| Thema's: | ||