Het was diep in de nacht(6)
Zijn hand raakte mijn wang
en hij fluisterde de woorden,
dit is het moment waar ik naar verlang
Met betraande ogen keek ik hem aan
en zei, blijf godverdomme van me af
spijt had ik,weer moest hij zo nodig slaan
Ik schreeuwde nog, dit is niet wat ik wil
maar jou kon niets schelen wat ik zei
een hand voor mijn mond want dan was ik wel stil
Jou geur drong weer mijn neus binnen
en je handen voelde ik weer
wat kon ik nou tegen je beginnen
Want steeds als ik je van me af sloeg
weet ik dat je me weer iets
verder naar mijn graf droeg...
_Lieverdje_: | Donderdag, april 24, 2008 13:56 |
ik kan het alleen maar eens zijn met onderstaande liefs |
|
Yellow: | Donderdag, april 24, 2008 07:04 |
wat een sterke eindstrofe als gedicht, ik blijf dit verhaal volgen, je schrijft het zeer mooi van je af, Y. |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Donderdag, april 24, 2008 06:41 |
stil word ik hier van en wat Ludy al zegt...zoek hulp en een uitweg sterkte liefs Ria |
|
Ludy: | Donderdag, april 24, 2008 04:53 |
Hier kom je niet alleen uit. Zoek hulp! Ga eens met een organisatie praten die dit soort situaties kan doorbreken zoals Blijf van mijn lijf. Liefs, Ludy |
|
Auteur: AngelOfWonder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 april 2008 | ||
Thema's: |