Anders
Anders.
De tranenstroom van een beek wordt gestopt
Verpak de gevoelens in basalt.
Mijn eigen rots die omver gegooid moet worden.
Niets is sterk genoeg en zal alles overwinnen.
Het ongedierte zoek beschutting en verovert een eigen plek.
Zo voel ik dat elkeen wel ergens goed voor is.
Eens zal ook ik verdwalen naar de regenboog.
En leren vliegen naar omhoog.
Geen iets dat me tegen houd om mee te gaan.
Vergeet me maar ik ben anders.
Anders.
De tranenstroom van een beek wordt gestopt
Verpak de gevoelens in basalt.
Mijn eigen rots die omver gegooid moet worden.
Niets is sterk genoeg en zal alles overwinnen.
Het ongedierte zoek beschutting en verovert een eigen plek.
Zo voel ik dat elkeen wel ergens goed voor is.
Eens zal ook ik verdwalen naar de regenboog.
En leren vliegen naar omhoog.
Geen iets dat me tegen houd om mee te gaan.
Vergeet me maar ik ben anders.
Anders.
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Zaterdag, mei 10, 2008 10:17 |
| Ja anders maar heel erg mooi.Liefs Sonja | |
| red one: | Donderdag, april 24, 2008 19:41 |
| dit klinkt wel heel erg troosteloos, "vergeet me maar" :S Liefs |
|
| red one: | Donderdag, april 24, 2008 14:02 |
| iedereen is anders... Uniek noemen we dat met een ander woord.. :) Knuffie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anders |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2008 | ||
| Thema's: | ||