De wind
De wind
de wind weent mee met mij vannacht
eenzaam hoor ik haar gehuil
slapen lukt niet, hoe k’ ook tracht
en diep onder de lakens schuil
de wind huilt harder, diabolisch
terwijl ik mij verbergen moet
alles maakt me melancholisch
waardoor ik weer op tranen broed
Reacties op dit gedicht
| vlinder538: | Zondag, maart 17, 2002 05:22 |
| de tranen stromen, meestal als je inderdaad helemaal alleen in bed ligt en helemaal als er muziek opstaat die je aan alles weer doet herinneren ik wens je heel erg veel sterkte! kusjes Kimmy |
|
| Susanne X: | Zaterdag, maart 16, 2002 17:00 |
| Af en toe hoor ik de wind ook huilen, dan giert ze door mijn kamer.... Vreselijk!! Om treurig van te worden. Mooi gedicht. | |
| free: | Zaterdag, maart 16, 2002 08:49 |
| houden van kan pijn doen...aan de mooie dingen denken...helpt je tranen verdwijnen liefs free |
|
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, maart 16, 2002 08:17 |
| heel treffend.. symbolish.. de ochtend brengt meestal wat verlichting.. | |
| Driegeetjes: | Zaterdag, maart 16, 2002 05:53 |
| ;o((..... DrieGeetjes |
|
| Balthasar: | Zaterdag, maart 16, 2002 01:56 |
| Ik voel my ook byzonder kut, kan ik je wel vertellen. Sterkte en toch welterusten. | |
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||