Voeten struimelen..
alweer sta ik..
aan het puntje van de klif..
harde blazende wind..
duwt mijn lichaam..
steeds meer en meer..
naar de afgrond..
waar de haaien op mij wachten..
en ik de verdiende straf..
krijg voor de rede..
dat ik hier weer alleen sta.
Mijn ogen huilen..
en mijn voeten..
schuifelen..
even verbeeld ik ons nog..
maar ik voel me zo ontzettend..
verdrietig..
het gevoel je binnenkort..
misschien wel kwijt te zijn..
wil en kan ik niet verwerken..
dus alsjeblieft wees niet verdrietig..
wanneer je me nergens kan vinden.
Maak je geen zorgen..
om waar ik zal zijn..
ik was nooit iemand..
geworden..
die jou gelukkig kon gaan maken..
en ik wil dat je weet..
dat jij de enigste was..
die me niet zag zoals ik mezelf zag..
Je blijft mijn beste vriend..
en mijn grote liefde..
diep in mijn hartje..
waar ik ook zal zijn..
neem dat met je mee..
en ik zal altijd bij je zijn.