Het was diep in de nacht(8)
De maan leek te lachen naar me
en even voelde ik een troostend gebaar
alsof iets zei, rustig maar ik ben bij je
Maar toen de maan achter de wolken verdween
kwam hij weer mijn kamer binnen
en zijn smerige glimlach verscheen
Ik trok de deken over me heen
want ik was zo bang als een klein meisje
Niemand was thuis, ik was helemaal alleen
Hij kwam dreigend naar me toe,
als je niet zegt wat ik wil
dan weetje wel wat ik met je doe
En met trillende handen maakte in mijn pyjama open
hij stond gewoon weg te genieten
toen de tranen langs mijn wangen naar beneden kropen