De buitenwereld is lomp en hard
Daarom blijf ik liever binnen
Maak ik gewoon een nieuwe start
Door mijn gevoel te delen in zinnen
Nergens is mijn gevoel meer Heilig
En nergens ben ik meer echt veilig
"Ze hebben samen een huis gekocht"
"Wat speelgoed en kleertjes uitgezocht"
"Jij hebt toch al een leuke vriend"
"En waaraan heb jij dat verdiend"
Misschien dat ze tranen willen scoren
Door te zeggen wat ik NIET wil horen
Maar ik heb mijn lesje wel geleerd
Ik huil alleen aan de binnenkant
Met mij is er echt niets aan de hand
Ik leef in een fantasie, en een leugen
Zo lang als ik leef, kan ik mij heugen
Dat mensen niets van mij begrijpen
En al te graag hun messen slijpen
Daar ben ik inmiddels aan gewend
Maar niet in combinatie, met een gevoel
Onbekend, ik voel me vrij onzeker
Ik voel me zelfs ENORM onzeker
En denk, jij bent een hartenbreker
En, je zult hier best wel van genieten
En, je kan mij vast wel schieten
Maar he, ik kan er weinig aan doen
Het was er al ver voor onze zoen
Iedereen weet dat ik een binnenvetter ben
En menselijke emoties maar slecht herken
Maar ik ben toch ver gekomen
Want je veranderde mijn slechte dromen
Je hebt me aangezet tot schrijven
En toch dat lullige hoopje Mens te blijven
Dus hou het gevoel toch maar even vast
Nog steeds geen plaats in mijn kast